Ελεγεία στη σιωπή - Ilarie Voronca

Ευλογημένη να 'σαι σιωπή που περιζώνεις τη σκέψη

Η λέξη έρχεται μόνο κατόπιν. Μα ανάμεσα σ' εκείνη και τη σκέψη

Που διατυπώνει, υπάρχει αυτή η ευγενική ζώνη σιωπής

Όπως ένας κήπος ανάμεσα στο σπίτι και το δρύφρακτο.

Έτσι όπως ο κολυμβητής που πριν να βουτήξει στο νερό

Γεμίζει τα πνευμόνια του και κρατά την αναπνοή του

Έτσι η ιδέα – που ήτανε χρόνος – γίνεται

        λόγος – που είναι χώρος

Έτσι μεταξύ ποιήματος και στίχου βρίσκεται το κενό διάστημα.

Κι ίσως κι απ' τη ζωή την ίδια ολόγυρα να υπάρχει αυτή η σιωπή

Που τη χωρίζει και τη συνενώνει με τον θάνατο: αυτός ο αεραγωγός

Ανάμεσα στο σώμα και το ένδυμα. Γιατί εάν η ζωή

Είναι η σκέψη, ο θάνατος είναι το περίγραμμα που την εκφράζει.

Μα αν το αυτί ακούει τη λέξη χωρίς τίποτα να γνωρίζει

Απ' την άηχη κλεισμένη στους τοίχους της μουσικής

Ο καθένας γνωρίζει του θανάτου την ένδοξη σιωπή

Χωρίς να μαντεύει το σχήμα όπου αυτή είναι κλεισμένη.

μετάφραση: Ελένη Κόλλια
από το βιβλίο Καταραμένοι Γάλλοι Ποιητές που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ηριδανός σε επιλογή, εισαγωγή και μετάφραση από την Ελένη Κόλλια.