Ο Αόρατος Άνθρωπος - H. G. Wells

Μόνος. Είναι απίστευτο το πόσο λίγα πράγματα μπορεί ένας άνθρωπος να κάνει μόνος! Κλέβει λιγάκι, χτυπάει έναν δυο ανθρώπους κι αυτό είναι όλο.
H. G. W.

  Όποιος είναι βιβλιοφάγος ή έστω τακτικός αναγνώστης, θα έχει νιώσει σίγουρα αυτό που ένιωσα κι εγώ τελειώνοντας αυτό το αριστούργημα του Wells. Αυτό που μόλις διαβάζεις την τελευταία φράση του βιβλίου και το κλείνεις η αδρεναλίνη σου χτυπάει κόκκινο. Νιώθεις πλήρης από την κορφή μέχρι τα νύχια. Ξεφυσάς σαν να έχεις τρέξει χιλιόμετρα (και το έχεις κάνει κατά κάποιο τρόπο). Ξεστομίζεις ένα “ουάου, μπράβο, αυτό ήταν πολύ καλό, ήταν καταπληκτικό”. Συνήθως γίνεται στα βιβλία που δεν το περιμένεις.

  Ούτε εγώ το περίμενα ανοίγοντας τον “Αόρατο άνθρωπο”. Ήξερα βέβαια ότι πρόκειται για κλασικό βιβλίο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, αλλά αυτό δεν λέει και πολλά. Σημασία έχει αυτό που διαβάζεις να σου λέει κάτι. Δεν γίνεται όλα τα βιβλία του κόσμου να έχουν κάτι να σου πουν. Λίγα είναι αυτά που θα σε αιχμαλωτίσουν, θα σε συγκινήσουν, θα σε ταξιδέψουν εκεί που νόμιζες ότι ο κόσμος τελείωσε για σένα.

  Και να, λοιπόν, που βρέθηκα να διαβάζω με μάτια γουρλωμένα και όλες τις αισθήσεις μου σε εγρήγορση ένα βιβλίο που από τον τίτλο του αναρωτιέσαι τι διάολο μπορεί να λέει. Λάθος προκατάληψη σαφώς. Για να έχει γραφτεί κάτι θα λέει. Αλλά είπαμε το θέμα είναι να λέει κάτι σε εσένα.

  “Ο αόρατος άνθρωπος”, ο Γκρίφιν, ένας φοιτητής της χημείας ανακαλύπτει την συνταγή που θα τον κάνει αόρατο. Ωστόσο την κρατάει μυστική. Φυσικά όπως γίνεται με κάθε ανθρώπινο ον που ονειρεύεται, σκέφτεται μόνο τα πλεονεκτήματα που θα έχει η επιτυχία του εγχειρήματός του και όχι τα μειονεκτήματα, τα οποία ωστόσο θα εμφανιστούν καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Η συνύπαρξη με τους συνανθρώπους του είναι πολύπλοκη και δύσκολη, πόσω μάλλον η συνεργασία του μαζί τους καθώς δυσκολεύεται να εμπιστευτεί τον οποιοδήποτε. Και όποτε το κάνει καλείται να προστατεύσει την ζωή του. Κι αυτό γιατί όντας απελπισμένος, πεινασμένος, γυμνός μες στο κρύο και μόνος, δεν μπορεί να συγκρατήσει την οργή του για τον τρόμο και τις προλήψεις των ανθρώπων με αποτέλεσμα όλα αυτά να δημιουργούν περιστατικά όλο και πιο βίαια καταλήγοντας να καταδιώκει και να καταδιώκεται. Γιατί όπως λέει ο ίδιος ο Wells: “Όλοι οι άνθρωποι, όσο μορφωμένοι κι αν είναι, έχουν κατά βάθος κάποιες προλήψεις.”.

  Με αποκορύφωμα την προδοσία των δύο μοναδικών ανθρώπων που επιχείρησε να εμπιστευτεί ο Αόρατος Άνθρωπος καλείται να γλιτώσει από την αστυνομία και το πλήθος δύο χωριών. Ο πρώτος ο Μάρβελ, ένας κοντόχοντρος ανθρωπάκος, εκτελεί τις διαταγές του Αόρατου Ανθρώπου με φόβο και με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή κάπως θα σωθεί. Ο δεύτερος ο Κεμπ ένας παλιός συμφοιτητής του Γκρίφιν, που στην αρχή ήταν δύσπιστος ως προς την ιστορία του Αόρατου Ανθρώπου, τον φιλοξενεί στο σπίτι του και μαθαίνει από αυτόν όλη την ιστορία του για το πως έγινε αόρατος. Ωστόσο σε συνεργασία με τον αστυφύλακα του χωριού στήνει μια ολόκληρη καταδίωξη εναντίον του Γκρίφιν στοχεύοντας στις ανθρώπινες ανάγκες που δεν παύουν να λείπουν από έναν Αόρατο Άνθρωπο.

  Η καταπληκτική αγωνιώδης περιγραφή του Wells αυτής της μοναδικής ιστορίας τον καθιστούν στα μάτια μου μια λογοτεχνική ιδιοφυΐα του 19ου αιώνα. Φυσικά αυτό δεν θα ήταν εφικτό να συμβεί χωρίς την πολύ καλή μετάφραση του Σταύρου Παπασταύρου, αλλά και των εκδόσεων Παπαδόπουλος που εκδίδουν φανταστικά βιβλία με μεγάλη προσοχή και φροντίδα στα εξώφυλλά τους και στην εκάστοτε έκδοση εν γένει.

  Όσον αφορά τον Wells θα παραθέσω μια φράση από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: Ο συνδυασμός προφητικής φαντασίας και σχολαστικά λεπτομερειακών περιγραφών που επιτυγχάνει ο Χ. Τζ. Ουέλς σε αυτό το μεγαλοφυές μυθιστόρημά του παραμένει ακόμα και σήμερα αξεπέραστος.

Θανάσης Πάνου
Το βιβλίο του H. G. Wells Ο Αόρατος Άνθρωπος κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος σε μετάφραση Σταύρου Παπασταύρου.