Πυξ Λαξ - Μια μέρα πριν τον χειμώνα

  

  Όταν ακούς ότι οι Πυξ Λαξ επιστρέφουν για μια μεγάλη συναυλία μετά από εφτά χρόνια χαίρεσαι. Λες: ναι! Θα ζήσω αυτό που έλεγα “μα γιατί δεν το έζησα”. Όταν δε ακούς και ότι θα βγάλουν και καινούριο δίσκο, που σημαίνει minimum δέκα καινούρια τραγούδια, ενθουσιάζεσαι.

  Για μένα οι Πυξ Λαξ ήταν η αρχή μου στο ελληνικό τραγούδι. Πέρα από αυτά που άκουγα μέσα στο σπίτι από τον πατέρα μου, όσον αφορά το δικό μου ψάξιμο τα πρώτα ελληνικά, επαναλαμβάνω, ακούσματα ήταν οι φωνές του Μπάμπη, του Φίλιππου και του Μάνου. Αν αρχίσω να γράφω για τα τραγούδια των τριών αυτών θηρίων μπορεί να γράψω και βιβλίο. “Μοναξιά μου όλα”, “Πούλα με”, “Οι παλιές αγάπες πάνε στο παράδεισο” και άλλα πολλά που νομίζω δεν χρειάζεται να τα αναφέρω, γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην τα έχει ακούσει.

  Πριν δύο καλοκαίρια ακούγαμε με έναν φίλο τον δίσκο απ' τις συναυλίες τους το 2011. Είχαμε δει και οι δύο το DVD από την τεράστια -σε σημασία και σε προσέλευση- συναυλία στο ΟΑΚΑ. Λέγαμε και οι δύο: αχ να ήμασταν λίγο πιο μεγάλοι τότε, θα είχαμε πάει γαμώτο. Ο φίλος μου πετάγεται και λέει: Μακάρι να ξαναέκαναν κάτι τέτοιο. Λίγους μήνες μετά οι Πυξ Λαξ ανακοίνωσαν την μεγάλη συναυλία στο ΟΑΚΑ στις 12 Ιουλίου 2018. Τον Ιανουάριο του '17 ξεκίναγε η προπώληση. Πήραμε και οι δύο εισιτήριο. Και τώρα ανυπομονούμε.

  Ναι, λοιπόν, οι Πυξ Λαξ επιστρέφουν. Ή μάλλον επέστρεψαν. Απ' το μέλλον. Επέστρεψαν για να καταργήσουν τον χρόνο. Αν και αυτό το έχουν πετύχει εδώ και πολλά χρόνια. Μπορεί το στυλ τους να είναι παρωχημένο και χιλιοεμφανιζόμενο, αλλά είναι αυτοί που το έφεραν, που το δημιούργησαν. Γιατί όσο και να τους θάβουν και να τους κρίνουν ότι γράφουν τα ίδια και τα ίδια (κάτι που κατά την γνώμη μου δεν συμβαίνει), δεν μπορούν να μην παραδεχτούν ότι αυτοί οι μελαγχολικοί τύποι άλλαξαν την ελληνική μουσική βιομηχανία. Και όσοι τους κράζουν που επανενώθηκαν και θα κάνουν και συναυλίες, μάλλον ξεχνάνε πως πολλά μεγάλα γκρουπ το έχουν κάνει αυτό, άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε χωρίς δεν έχει σημασία.

  Όπως και να 'χει οι Πυξ Λαξ μας προσφέρουν 13 καινούρια τραγούδια και ένα οργανικό με γενικό τίτλο “Μια μέρα πριν τον χειμώνα”. Πριν έναν χρόνο περίπου η Panik Records είχε ανακοινώσει την κυκλοφορία του δίσκου μέσα στο 2018 με ένα teaser που περιείχε απόσπασμα του τραγουδιού “Απ' την αρχή”. Θα μπορούσα να πω ότι όταν το είδα ένιωσα μια απ' τις πιο βαθιές συγκινήσεις της ζωής μου. Εκείνο το “έλα απ' την αρχή όλα να τα πάμε” με διέλυσε. Αναλογιζόμενος την πορεία και την ιστορία αυτού του συγκροτήματος σε συνδυασμό με την απώλεια του Μάνου Ξυδούς ήταν ένας βοριάς νοσταλγίας.

  Ο δίσκος πια είναι στα χέρια μου και συνέχεια στο στερεοφωνικό και στα αυτιά μου. Το δεύτερο που με χτύπησε σαν αδέσποτη σφαίρα ήταν το “Τα καταφέραμε (Ιόλη)”, ένα τραγούδι σε μουσική και στίχους του Μπάμπη Στόκα. Η μουσική “φωνάζει” Πυξ Λαξ και το ρεφρέν έχει μια ζεστασιά και έναν απεγνωσμένο πανηγυρισμό, “τα καταφέραμε”, σαν να σου λέει: “ότι μπορούσαμε κάναμε, φέραμε τον χειμώνα, έστω και αυτό, κάτι είναι κι αυτό, κάτι κάναμε, κάπως κάπου πήγαμε, παραπέρα. Μετά το “Ένα γράμμα μόνο” με εκείνο τον μαγικό στίχο “έγραφε για την αγάπη τόσο δύσκολα κι απλά/ για το δικό της δρόμο με τα μυστικά”. Αυτό σε μουσική και στίχους του Φίλιππου Πλιάτσικα. Τα άλλα που ξεχώρισα είναι το “13 Αυγούστου” που το έγραψε ο Φίλιππος και φαίνεται να έχει κάτι αυτοβιογραφικό ή έστω βιογραφικό μέσα του, “Το άσπρο μου πουκάμισο” ένα απο εκείνα τα λαϊκά που κατά καιρούς έγραφαν οι Πυξ Λαξ και εκπλήσουν ευχάριστα όπως το “Ασ' την να λέει” και το “Λένε για μένα”, και τέλος το “Δίχως σώμα” σε στίχους και μουσική του Μπάμπη (όπως και “Το άσπρο μου πουκάμισο”) που στο ρεφρέν τα λέει όλα: “πως να ζήσει η καρδιά δίχως σώμα/ ο ουρανός τι να πει δίχως σώμα/ τι να πει μια φωνή δίχως λέξεις/ το μυαλό μου δεν ζει δίχως σκέψεις”. Με αυτά δε θέλω να πω ότι τα άλλα τραγούδια του δίσκου δεν αξίζουν. Αντιθέτως αξίζουν και μάλιστα πολύ. Ίσως γι' αυτό να χρειάζονται και περισσότερο χρόνο.

  Τα τραγούδια του δίσκου με τη σειρά είναι:

  1.Παρακαλώ περιμένετε

  2.Χαμένος

  3.Ένα γράμμα μόνο

  4.Η μπαλάντα του αστροναύτη

  5.Τα καταφέραμε (Ιόλη)

  6.Μια μέρα πριν το χειμώνα

  7.Έρωτας

  8.13 Αυγούστου

  9.Το άσπρο μου πουκάμισο

  10.Δίχως σώμα

  11.Το κορίτσι της φωτογραφίας

  12.Σχοινί

  13.Στην ομορφιά σου

  14.Απ' την αρχή

  Μουσική και στίχους στα τραγούδια έγραψαν ο Μπάμπης Στόκας και ο Φίλιππος Πλιάτσικας. Στο “Παρακαλώ περιμένετε” τη μουσική έγραψε ο Παναγιώτης Σπυρόπουλος, στο “Μια μέρα πριν τον χειμώνα” τη μουσική έγραψε ο Φίλιππος Πλιάτσικας και η Ελευθερία Ναθαναήλ και τους στίχους στο “Στην ομορφιά σου” έγραψε ο Πάνος Δημητρόπουλος.

  Μόνο και μόνο που οι Πυξ Λαξ κάθισαν και έφτιαξαν έναν δίσκο με καινούρια τραγούδια αξίζουν τον σεβασμό όλων μας. Θα μπορούσαν να κάνουν συναυλίες με τα παλιά και αγαπημένα τραγούδια τους. Αλλά αποφάσισαν να εμπλουτίσουν την δισκογραφία και τα αυτιά μας με ολόφρεσκο υλικό και νέες ιστορίες. Κι ας είναι μια μέρα πριν το καλοκαίρι, εμείς μαζί τους θα μεταφερθούμε στο μέλλον και στο παρελθόν ταυτόχρονα. Μια μέρα πριν τον χειμώνα.

Καλή μας αντάμωση τον Ιούλη στο Ολυμπιακό Στάδιο!

Θανάσης Πάνου
Ο δίσκος των Πυξ Λαξ Μια μέρα πριν τον χειμώνα κυκλοφορεί από την Panik Oxygen.