Κεφάλαιο Τρίτο: Πέτρος Μάλαμας, ένα όνομα δυο ιστορίες



Όταν γνωρίζεις κι αγαπάς
μη κόβεις και χωρίζεις
πάρε τις λύπες αγκαλιά 
και μη τις εξορίζεις.
Π.Μ.

  Συνήθως η επιτυχία των γόνων σπουδαίων καλλιτεχνών που προσπαθούν να μπουν στο τρυπάκι της ίδιας τέχνης, είναι κάθε άλλο παρά δεδομένη και η πορεία τους συνήθως μικρή. Το όνομα τους τους επισκιάζει και κατά συνέπεια η (ανόητη) σύγκριση με την απόδοση και τον καλλιτεχνικό μανδύα των προγόνων τους είναι αναπόφευκτη. Ο δρόμος είναι δύσβατος για κάθε έναν από αυτούς.
  Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις που γονιός και απόγονος κατάφεραν να αφήσουν αμφότεροι το δικό τους ξεχωριστό στίγμα στον καλλιτεχνικό τους χώρο, υπηρετώντας και οι δύο την ίδια τέχνη αλλά ο καθένας με την δική του προσωπικότητα και εκφραστική ανάγκη.
  Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε άνθρωπος, πόσω μάλλον κάθε καλλιτέχνης, είναι μοναδικός και αναντικατάστατος. Ο καθένας από εμάς εκφράζει τον εσωτερικό του κόσμο μέσα από το δικό του πρίσμα και τα δικά του συναισθήματα. Όπως έλεγε και ο Μπόρχες “κάθε άνθρωπος είναι πάνω απ' όλα οι περιστάσεις του”. Και οι περιστάσεις είναι διαφορετικές στον καθένα μας.

  Πριν από περίπου τρία με τέσσερα χρόνια πέτυχα στο διαδίκτυο ένα τραγουδάκι με τίτλο “Ερτζιανά”. Το τραγουδούσε ένα τύπος που λέγεται Πέτρος Μάλαμας. Οι μουσικοί και οι στίχοι γραμμένοι από τον Σωκράτη Μάλαμα. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι πρόκειται για συνωνυμία. Για κάποιον λόγο που αγνοώ δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο υιός του Σωκράτη Μάλαμα ασχολείται με τη μουσική και μάλιστα τόσο επαγγελματικά ώστε να βγάλει και δίσκο. Μετά είπα ότι θα είναι κάποιος ανιψιός του.
  Άκουσα όλο τον δίσκο, μου άρεσε πάρα πολύ κι έτσι άρχισα να ψάχνω γι' αυτόν τον τύπο που το επίθετό του κατέχει ξεχωριστό κεφάλαιο στην ελληνική μουσική. Μέσα από ελάχιστες συνεντεύξεις που βρήκα επιβεβαίωσα την συγγένεια με τον αγαπημένο μας Σωκράτη. Ναι, ο Πέτρος είναι υιός του και ναι, ασχολείται με την μουσική επαγγελματικά. Και είναι καλός. Μάλιστα, πολύ καλός. Και η μουσική και ο λόγος του ουδεμία σχέση έχουν με του πατέρα του. Κι αυτό είναι που τον κάνει αξιοπρόσεχτο.

  Ο Πέτρος Μάλαμας μέχρι σήμερα έχει κυκλοφορήσει τρεις δίσκους. Η “Καναδέζα” ήταν η πρώτη του εμφάνιση στην δισκογραφία με δέκα δικά του τραγούδια και μια “γονική παροχή”. Ο δίσκος αυτός κυκλοφόρησε το 2014 και ξεχώρισαν ιδιαίτερα το “Γκράντε”, τα “Κυκλάμινα” που αγαπήθηκαν πολύ και από τα ραδιόφωνα και η “Αστροζάλη”. Το 2017 συμμετείχε στον δίσκο “Κοιτάσματα” σε μουσική του Λεωνίδα Μπαλάφα και στίχους του Πάνου Δημητρόπουλου, ως ερμηνευτής και των έντεκα τραγούδια εκ των οποίων το “Αδερφέ”, που ανοίγει τον δίσκο, ερμήνευσε μαζί με τον Λεωνίδα Μπαλάφα. Από αυτή τη συλλογή τραγουδιών αγαπήθηκε πολύ το “Έργο είναι η ζωή” που μας λέει τραγουδιστά να ζήσουμε την κάθε μας στιγμή σαν να είναι η τελευταία. Στο τέλος του 2018 κυκλοφόρησε την πολυαναμενόμενη δισκογραφική του δουλειά “Οδηγίες προς ναυτιλλομένους”* σε στίχους του Άλκη Αλκαίου από μία παλιά ερωτική συλλογή ποιημάτων του εκλιπόντος πλέον “ποιητή που υποδυόταν τον στιχουργό”. Αν και είναι νωρίς ακόμα για να κρίνουμε ποια τραγούδια έχουν ξεχωρίσει απ' την συγκεκριμένη εργασία, νομίζω ότι τα δύο κομμάτια που θα γράψουν τη δική τους πορεία είναι το “Κι εσύ αγάπη” και η “Γενοβέφα”.

  Κατά την ταπεινή μου άποψη, σε αντίθεση με τους περισσότερους γόνους σπουδαίων καλλιτεχνών που προσπάθησαν να ακολουθήσουν τα βήματα των γονιών τους εκμεταλλευόμενοι το όνομά τους, ο Πέτρος Μάλαμας δείχνει να αψηφά γενναία την άτοπη διαδικασία της σύγκρισης που γεννά το αχόρταγο στομάχι της δημοσιογραφίας και μια μερίδα ακατάδεχτων μονολιθικών ακροατών. Ακολουθώντας διαφορετικούς μελωδικούς δρόμους και μουσικές αναζητήσεις, δημιουργεί ένα σύμπαν μακριά από αυτό που θα περίμενε κανείς, χωρίς να αφήνει το βάρος του ονόματός του να τον λυγίσει και να τον αποθαρρύνει.
  Όσοι δεν τον γνωρίζετε και δεν τον έχετε ακούσει, σας παροτρύνω να του δώσετε μια ευκαιρία (και δύο και τρεις) και ελπίζω η άποψή μου να σας βρει σύμφωνους, τουλάχιστον ως προς την διαφορετικότητα του πνεύματος της μουσικής του.


Θανάσης Πάνου
Φωτογραφία: Cornillia Photography

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι ερωτευμένοι... - Βαγγέλης Ραπτόπουλος

Δημήτρης Καταλειφός - Πίσω από τζάμια θολά

Κώστας Ακρίβος - Ανδρωμάχη