Κεφάλαιο Τέταρτο: Παυλίνα Βουλγαράκη, μια φωνή γεμάτη εκπλήξεις

Ήθελα κάτι να σου πω

κι ας λέω πως δεν σου μιλάω

μάλλον πως σε ευχαριστώ

που μου θύμισες πως σπάω

νόμιζα ότι δεν σπάω

Π.Β.

  Όπως λέγαμε και στην περίπτωση του Πέτρου Μάλαμα, εξαιτίας της κακής συνήθειας μερικών ανθρώπων να σχολιάζουν και να κατακρίνουν χωρίς καμία τεκμηρίωση το παραμικρό σε έναν καλλιτέχνη (και όχι μόνο) με όποιο πάτημα και να βρίσκουν ή απ' την άλλη η έπαρση του εκάστοτε καλλιτέχνη για το όνομα το οποίο κουβαλάει, έχει συνήθως ως απόρροια η καριέρα του να είναι σύντομη, μπορεί και μηδαμινή. Ωστόσο η περίπτωση που θα παρουσιάσουμε παρακάτω διαφέρει κάπως.

  Η Παυλίνα Βουλγαράκη δεν κουβαλάει το όνομα κάποιου επιφανούς καλλιτέχνη, αλλά όνομα πολιτικού. Είναι κόρη του Γιώργου Βουλγαράκη και ασχολείται με την μουσική, τώρα πια επαγγελματικά. Βρίσκεται στον χώρο της δισκογραφίας από το 2014 κι έχει κυκλοφορήσει δύο δίσκους. Γράφει την μουσική και τους στίχους στα περισσότερα τραγούδια της και το αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό.

  Όλα ξεκίνησαν με την συνεργασία της μαζί με τον Μπάμπη Στόκα επί σκηνής κι ύστερα και δισκογραφικά στο στουντιακό ντεμπούτο της με τίτλο “Λαβύρινθοι”. Το ομότιτλο τραγούδι που έγραψε η ίδια και ερμήνευσε μαζί με τον Στόκα, αγαπήθηκε αμέσως από το κοινό και οι προβολές του σήμερα στο διαδίκτυο έχουν ξεπεράσει τις 4 εκατομμύρια. Από τον ίδιο δίσκο ξεχώρισε επίσης και η συγκινητική μπαλάντα “Λίγο λίγο” ξανά σε μουσική και στίχους της Παυλίνας.

  Το 2016 κυκλοφόρησε το ψηφιακό single “Φέρ' τα μου όλα πίσω” άλλο ένα ντουέτο, αυτή τη φορά με τον κρητικό Δία, Ψαραντώνη. Με την πρώτη ακρόαση το τραγούδι σε ξαφνιάζει και σε ξεσηκώνει, καθώς η Βουλγαράκη καταφέρνει αρμονικά να παντρέψει τον ηλεκτρικό ήχο με τον καλαματιανό ρυθμό και τη κρητική μουσική. Ο άμεσος στίχος της κουμπώνει άριστα με την μουσική της, ενώ η ανατριχιαστική φωνή του Ψαραντώνη είναι μια πινελιά καθοριστική.

  Έναν χρόνο αργότερα μας παρουσιάζει την δεύτερη δισκογραφική της δουλειά με τίτλο “Μωβ Καληνύχτες”. Εδώ η Παυλίνα μας επιφυλάσσει αρκετές ευχάριστες εκπλήξεις, καθώς ο ήχος της διευρύνετε και κάθε τραγούδι φαίνεται σαν να προήλθε από τον δικό του μοναδικό κόσμο. Προσωπικά ξεχώρισα αμέσως την “Σελήνη” που πρώτα απ' όλα οι στίχοι του (στον κόσμο που γυρίζω/ σκόρπια ανεμίζω/ τις πίκρες της γλεντίζω/ κι όταν σωπαίνω ανθίζω) και μετά η “διαστημική” μουσική και ενορχήστρωσή του μοιάζουν να γεννήθηκαν από τον κρυφό εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου που δυσκολεύεται να τον αρθρώσει και να τον εκμυστηρευτεί. Επίσης, εκτός από το “Φέρ' τα μου όλα πίσω” που αναλύσαμε παραπάνω, από αυτό το άλμπουμ ξεχώρισε και το τραγούδι “Έλα λίγο πιο κοντά”, μια μπαλάντα ερωτικής αυτογνωσίας θα λέγαμε που έχει αγαπηθεί κι αυτή ιδιαίτερα.

  Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε σε ψηφιακή μορφή το τραγούδι “Δεν είπες κάτι”, το οποίο είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της Παυλίνας Βουλγαράκης με την Δήμητρα Γαλάνη, όπως και το τραγούδι “Αυτό ήταν όλο” που δημοσιεύτηκε το Νοέμβριο που μας πέρασε. Τα δύο αυτά κομμάτια μας κάνουν να ελπίζουμε σε μια μελλοντική συλλογή τραγουδιών της σπουδαίας συνθέτριας και ερμηνεύτριας Δήμητρας Γαλάνη μαζί με την νεότατη Παυλίνα.

  Η φωνή της έχει κάτι πολύ συναισθηματικό και σε κάθε τραγούδι που ερμηνεύει βυθίζεται ψυχή τε και σώματι στην αύρα του και στην ιστορία του. Όπως οι περισσότεροι καλλιτέχνες της γενιάς της, δοκιμάζει τον εαυτό της σε πολλά και διαφορετικά μουσικά στυλ και μας χαρίζει κάθε φορά ένα αποτέλεσμα που αξίζει τουλάχιστον ένα χειροκρότημα. Οι στίχοι της έχουν αποκτήσει από την πρώτη στιγμή το δικό τους ξεχωριστό ύφος, με έναν συνδυασμό λέξεων που κανείς πριν δεν έχει χρησιμοποιήσει με τόσο αρμονικό τρόπο.

  Με άλλα λόγια η Παυλίνα Βουλγαράκη δείχνει να έχει κατακτήσει επάξια μια θέση ανάμεσα στους σημαντικότερους νέους τραγουδοποιούς (στους τραγουδοποιούς γενικότερα), αλλά και δίπλα στους σημαντικότερους ερμηνευτές και ερμηνεύτριες της γενιάς της. Η μέχρι τώρα πορεία της τόσο στη δισκογραφία όσο και στις ζωντανές εμφανίσεις στρώνουν με μεράκι έναν δρόμο γεμάτο εκπλήξεις που μόνο ευχάριστες μπορεί να είναι. Έτσι κι αλλιώς, μέσα στους σκοτεινούς “λαβύρινθους” που ζούμε καθημερινά, μια φωνή που τους εξωτερικεύει τραγουδιστά είναι συνώνυμο της λύτρωσης.

Θανάσης Πάνου