Για μένα από εμένα

Αγαπάω κι αδιαφορώ

κι έχω φτιάξει έναν καινούριο εαυτό

τώρα πια με αγαπάω και εμένα

όπως εσένα.

Νικόλας Άσιμος

Όλα όσα έγραψα, γράφω και θα γράψω, αγαπητέ μου αναγνώστη, τα γράφω κυρίως για μένα. Με χαροποιεί όταν τα διαβάζεις και ταυτίζεσαι και με συγχαίρεις. Όμως, δεν έχω καμία διάθεση ούτε την ικανότητα να σε συμβουλέψω. Και κάνεις δεν μπορεί να το κάνει, παρά μόνο εσύ στον ίδιο σου τον εαυτό. Μιλάμε και πράττουμε πάντα με γνώμονα τον εαυτό μας. Κανένας άλλος παράγοντας δεν υπάρχει παρά μόνο η προσωπική μας ολοκλήρωση. Ακόμα και σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης, μοιραζόμαστε τα χέρια μας και βοηθάμε ο ένας τον άλλο, με σκοπό να νιώσουμε την πολυπόθητη πληρότητα. Κι αυτό δεν είναι κακό. Είναι η απόλυτη πράξη και το μόνο “πρέπει” που αποδέχονται οι συμπαντικές συμβάσεις.

Δεν υπάρχει σοφότερος δάσκαλος για σένα από εσένα. Δεν υπάρχει καλύτερος κριτής για σένα από εσένα. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα για σένα από εσένα. Δεν υπάρχει καλύτερος άνθρωπος για σένα από εσένα. Δεν υπάρχει καλύτερη ερώτηση για σένα από εσένα. Δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση για σένα από εσένα. Δεν υπάρχει καλύτερη θλίψη για σένα από τη δική σου. Δεν υπάρχει καλύτερη χαρά για σένα από τη δική σου. Δεν υπάρχει καλύτερη αγκαλιά για σένα από τη δική σου. Δεν υπάρχει τίποτα πέρα από εσένα και δεν υπάρχει τίποτα πριν από αυτό.

Αγαπάς τους φίλους σου, γιατί μέσα από την αγάπη τη δική τους και τη δική σου γι' αυτούς, αγαπάς πιο πολύ τον εαυτό σου.

“Και για τον έρωτα. Τι έχεις να πεις για τον έρωτα;”

Το έχω ξαναπεί: ερωτευόμαστε όταν βαριόμαστε τον εαυτό μας.* Μέσα απ' τον έρωτα τον αγαπάμε απ' την αρχή.

Γι' αυτό την επόμενη φορά που θα με διαβάσεις να θυμάσαι ότι εγώ είμαι η θλίψη μου. Το μόνο πρόβλημά μου είμαι εγώ. Κι ότι οτιδήποτε ζητήσεις το έχεις δίπλα σου.

Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ρωτήσεις τον εαυτό σου.

Υ.Γ. Ακόμα και αυτό το κείμενο για μένα το γράφω.

Θανάσης Πάνου
*Φράση από το βιβλίο Η τέχνη της χαράς της Goliarda Sapienza.