Μιρέλα Πάχου - Λίγο Χρώμα

  

  Βεάκειο θέατρο του Πειραιά. 11 Σεπτεμβρίου 2014. Συναυλία Μίλτου Πασχαλίδη και Χρήστου Θηβαίου. Έξω θυμάμαι πουλούσαν έναν δίσκο μιας κοπέλας που δεν γνώριζα. Υπέθεσα ότι ανήκε στην ορχήστρα και δεν έκανα λάθος. Εκείνο το “Μιρέλα” που τώρα τραγουδάμε όλοι χορεύοντας, τότε ήταν καινούριο τραγούδι. Το κορίτσι το λέγανε επίσης Μιρέλα. Συγκεκριμένα Μιρέλα Πάχου. Καταπληκτικοί ο Μίλτος και ο Χρήστος. Αλλά πήραμε και κάτι καινούριο από εκείνη τη βραδιά. Κάτι καινούριο και ιδιαίτερο. Ο ορισμός του ιδιαίτερου.

  Λέω πολλές φορές ότι ο καλλιτέχνης που μένει και αγαπιέται σε βάθος χρόνου, είναι αυτός που προσφέρει κάτι καινούριο στην τέχνη του. Έστω και φαινομενικά καινούριο, αφού η τέχνη δε γεννιέται ποτέ από το τίποτα. Εκείνο το κορίτσι λοιπόν ονόματι Μιρέλα Πάχου, αυτό μου έδωσε να καταλάβω: ότι είναι κάτι καινούριο και μοναδικό κι ότι θα “απαιτήσει” την προσοχή μας με την φωνή της, με τα στιχάκια της και τις μουσικές της, με τα χέρια της καθώς θα χαϊδεύουν τα πλήκτρα του πιάνου και του ακορντεόν. Και δεν έπεσα έξω.

  Η πρώτη εντύπωση που σου αφήνει η Μιρέλα όταν την δεις για πρώτη φορά σε κάποιο live είναι το γλυκό της χαμόγελο και η ιδιαίτερη ομορφιά της. Όταν την ακούσεις δε, αρχίζεις να καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μια μουσική “περίπτωση”. Τα τραγούδια που λέει είτε δικά της είτε άλλων αποκτούν ένα καινούριο χρώμα, μια καινούρια υπόσταση. Παρέα με το ακορντεόν της ή το πιάνο της δημιουργεί ένα ονειρικό παιχνίδι, ταξιδιάρικο.

  Μετά, λοιπόν, από τον πρώτο δίσκο “Μιρέλα” και το ομώνυμο τραγούδι που αγαπήθηκε πολύ, η Μιρέλα Πάχου έρχεται φέτος με ένα καινούριο άλμπουμ που περιλαμβάνει δέκα τραγούδια. Με την ίδια και ακόμη περισσότερη ωριμότητα και ταυτόχρονα μια παιδικότητα μας παρουσιάζει έξι δικά της τραγούδια, ένα παραδοσιακό και τρία φίλων της δημιουργών. Ο τίτλος: “Λίγο Χρώμα”. Και το λίγο γίνεται πολύ όταν βάλεις το cd να παίζει.

  Το τραγούδι “Ριπλέι”, που κυκλοφόρησε ως προπομπός του άλμπουμ, σε στίχους και μουσική της ίδιας ανοίγει τον δίσκο και συγχρόνως ανοίγει και ένα παράθυρο προς τον ήλιο, για να έρθει μετά το ομώνυμο “Λίγο Χρώμα” και να φωτίσει όλες τις γκρίζες σκέψεις και τις καταστάσεις, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στη λήθη δηλαδή στην “Αμνησία” και η Μιρέλα αυτό ζητάει: να τα ξεχάσει όλα “και μόνο καινούριες να ακούει φωνές”. Ακολουθούν οι “Υπερήρωες” που τους ακούμε απ' τον Οκτώβρη του 2016 και που μας βοηθούν “στα αδιέξοδα και τ' άδικα” να έχουμε αντοχή και να ελπίζουμε. Ύστερα έρχεται ο “Μεσαίωνας” που όπως η δημιουργός του Μάρω Μαρκέλλου είπε, αν και είναι γραμμένος πιο παλιά παραμένει επίκαιρος, και θα συμφωνήσω μαζί της και συγκεκριμένα σε εκείνη την φράση που νομίζω εκφράζει τα πάντα: “έχουμε μπει σ' έναν ψαγμένο Μεσαίωνα”. Ο Νίκος Μερτζάνος και ο Σταύρος Σταύρου έγραψαν το τραγούδι “Στη δική μου γειτονιά” και το χάρισαν στην πλέον κατάλληλη φωνή και προσωπικότητα για να το ερμηνεύσει όπως και την “Δευτέρα” που έγραψε την μουσική ο Στάθης Δρογώσης και τους στίχους η Βίλη Σωτηροπούλου μαζί με την Μιρέλα Πάχου. Η έκπληξη έρχεται στα τρία τελευταία τραγούδια του δίσκου. Πρώτα το “Τίνος να πω τον πόνο μου” ένα παραδοσιακό τραγούδι από την πατρίδα της Μιρέλας, την Ρόδο, σε μια υπέροχη διασκευή κι ύστερα δύο τραγούδια σε στίχους του Πόλυ Κυριάκου: τα “Σχοινιά”, ένα δυνατό ζεϊμπέκικο που φανερώνει την εμβέλεια του μουσικού σύμπαντος της Μιρέλας και ο “Κρυφός καημός”, μια μελαγχολική μπαλάντα που κλείνει τον δίσκο αφήνοντας την πιο ωραία αίσθηση. Τα τραγούδια αυτά, όμως, δεν θα είχαν ζωή και χρώμα χωρίς τις υπέροχες ενορχηστρώσεις του Αλέξανδρου Λιβιτσάνου και του Δημήτρη Μουτάφη, καθώς και της ίδιας της Μιρέλας (“Κρυφός καημός”).

  Όσο περνάει ο καιρός αυτό το κορίτσι κάνει όλο και πιο ωραία πράγματα, ενώ επίσης συμμετέχει σε μουσικά σχήματα μεγάλων ονομάτων αποτελώντας μια ξεχωριστή πινελιά στο πρόγραμμά τους. Μετά από μια εξαετία με τον Μίλτο Πασχαλίδη και ένα καλοκαίρι με τον Γιάννη Κότσιρα καθώς και πλήθος άλλων συνεργασιών στον παρελθόν, φέτος εμφανίζεται στο πλευρό του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.

  Ο μουσικός της ορίζοντας είναι απέραντος και οι πόρτες όλες ανοιχτές για να μας χαρίζει τραγούδια και δίσκους και εμείς να τα βάζουμε στο “Ριπλέι” για να παίρνει η ζωή μας “Λίγο Χρώμα” όταν όλα γύρω έχουν μαυρίσει και δεν ξέρουμε από που να πιαστούμε. Και να παίρνουμε και λίγο από εκείνο το γλυκό της χαμόγελο όταν θα μας αφηγείται τις ιστορίες της.

Θανάσης Πάνου
Ο δίσκος της Μιρέλας Πάχου "Λίγο Χρώμα" όπως και ο δίσκος "Μιρέλα" κυκλοφορούν από το Ogdoo Music Group.