Ηλιοβασίλεμα

Παίζω στα κύματα

σαν παιδί

τρέχω να πιάσω

τον ήλιο

βυθίζομαι

για να καώ

με την ανάσα

της φλόγας

τυφλώνομαι

απ' τη φύση

και για άλλη μια φορά

περνώ τα χέρια σου

γύρω απ' το λαιμό μου

κολλάω τα χείλη σου

στα δικά μου

και πνίγω

τα μάτια σου

στα δικά μου.

Μπαίνει ο ήλιος

στη θήκη του

χαϊδεύω τη ζωή

για ασπίδα

-έτσι κι αλλιώς

είμαι καλός

στην υποκρισία-

και βλέπω τον ουρανό

φωτεινό

ύστερα να καίγεται

και σκοτεινιάζει

σαν την ανεπιθύμητη

ψυχή μου.

Μπορεί φεύγοντας

κάτι να θυμηθείς

και με λίγο

νερό θαλασσινό

να ξεπλύνεις

τον ήλιο

που ψάχνω.

Σύρος 3/08/2017

Θανάσης Πάνου