Chinaski

  Όταν διαβάζω ένα βιβλίο και πέφτω πάνω σε μια φράση που με ταρακουνάει, την καταγράφω είτε στο μπλοκάκι μου είτε στο τετράδιο που χρησιμοποιώ εκείνη την περίοδο. Δεν μου αρέσει να υπογραμμίζω και να σημειώνω πάνω στα βιβλία μου, νομίζω ότι τα βεβηλώνω ή ότι διακόπτω τον συγγραφέα με υπεροψία και αγένεια. Είναι η δική μου βλέψη, σε πολλούς αρέσει και φυσικά έχουν δικαίωμα να το κάνουν. Τα βιβλία τους φαίνονται χρησιμοποιημένα και τους προσθέτουν μια άλλη γοητεία.   Πολλές φορές οι φράσεις που καταγράφω τριβελίζονται στο μυαλό μου για αρκετό καιρό. Μπορεί για μια μέρα, μπορεί για μια εβδομάδα, μπορεί για ένα μήνα, μπορεί για πάντα. Εξαρτάται από την δύναμη του συνδυασμού των λέξεων και κατά πόσο το νόημα τους συμπίπτει με τον τρόπο σκέψης μου και τον τρόπο ζωής μου.   Τυχαίνει σε τακτά χρονικά διαστήματα να γυρίζω πίσω τις σελίδες στο μπλοκάκι μου και να διαβάζω φράσεις που έχω λησμονήσει από βιβλία που διάβασα πριν από πολύ καιρό. Θα μπορούσε να είναι μια επανάληψη των προ

Όταν ξυπνήσω αύριο ξέρω ότι θα πονάει το κεφάλι μου αυτός είναι ένας πονοκέφαλος που περνάει όταν όμως σκαλίζω τα ίχνη της κι αλλάζω μηχανικά τις εικόνες και τη θέση των δεικτών στο ρολόι (η ανία είναι ένας εύκολος θάνατος) το κεφάλι μου σπαρταράει δεξιά και αριστερά σαν ψάρι που χάνει τ' οξυγόνο του στη στεριά κι αναζητάει ένα θλιβερό υστερόγραφο σε γράμματα εξαφανισμένων για να ξεράσει το πράσινο δηλητήριο της πεθαμένης ζωής πάνω στη κόκκινη ρυθμική μουσική που γεννάει το σύμπαν. Θανάσης Πάνου

αγάπη είναι ένα τσιγάρο με φίλτρο βαλμένο στο στόμα σου και αναμμένο ανάποδα Ch.B.   Είναι αδύνατον να κυκλοφορήσει καινούριο βιβλίο του Bukowski και να μην το πάρω αμέσως στα χέρια μου, να μην το κλειδώσω στην αγκαλιά μου κι ύστερα να φύγω μαζί του. Ακόμα κι αν δεν το διαβάσω αμέσως (όπως καταλαβαίνετε η στοίβα με τα αδιάβαστα ποτέ δεν μικραίνει), ξέρω ότι θα βρίσκεται εκεί, κάπου κοντά μου κι όποτε χρειαστώ την γοητευτική γραφή του θα με περιμένει κλείνοντάς μου το μάτι.   Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με σαγηνεύει, που με μαγεύει σ' αυτόν τον συγγραφέα και τις λέξεις του. Παρ' ότι η ζωή μου με την δική του βρίσκονται στα δύο αντίθετα άκρα (προς το παρόν), οι τόσο ωμές όσο και ρομαντικές -με τον τρόπο τους- περιγραφές του με φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά στην ψυχική και πνευματική πληρότητα που πάντοτε αναζητάω. Η μακάβρια, καταθλιπτική και συγκαταβατική με τον θάνατο και τη ματαιότητα γραφή του, μ' έναν παράδοξο τρόπο με ζωντανεύουν. Ίσως είναι ένα κενό

Αν τα γρανάζια του σύμπαντος λειτουργούν συντονισμένα, τότε το κακό πάντα αναπληρώνεται με το καλό -το καλό όμως μπορεί να είναι εξίσου αποτρόπαιο. S.K.   Το 2019 με βρήκε να διαβάζω λογοτεχνία τρόμου και συγκεκριμένα τον σημαντικότερο εκπρόσωπό της εδώ και (δεν ξέρω κι εγώ πόσα) χρόνια. Τον Stephen King. Ομολογώ ότι σ' αυτό το είδος λογοτεχνίας δεν έχω εντρυφήσει τόσο όσο σε άλλα, εξόν απ' τα γραπτά του Πόε και του Λάβκραφτ που έχουν πέσει στα χέρια μου.   Το 2017 έκανε πρεμιέρα στον κινηματογράφο το ριμέικ του It που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Stephen King. Σχεδόν μαζί με την ταινία κυκλοφόρησε και το βιβλίο σε δύο ογκώδεις τόμους (1750 σελίδες σύνολο), σε μετάφραση Έφη Τσιρώνη στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος . Εγώ το διάβασα φέτος, κατά τη διάρκεια των Χριστουγεννιάτικων διακοπών και το τελείωσα σήμερα (Παρασκευή 18 Ιανουαρίου).   Σε μια μικρή πόλη του Μέιν, το Ντέρι το 1958 ξεσπάει ένα άγριο κύμα εξαφανίσεων και δολοφονιών παιδιών. Η αρ

Όσους κλωτσάνε με μανία μπρος στα μάτια μας τον πληγωμένο κι αβοήθητο εαυτό τους τους περιμένει ένα φίδι μες στον ύπνο τους έχει τρυπώσει ήδη μέσα στ' όνειρό τους. Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους βάφουν με αίματα τα χέρια ως τους αγκώνες τους κι ύστερα πλένουνε τα πεζοδρόμια τους. Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου χλωμή βασίλισσα σήκω και χόρεψε απόψε λέω ν' ανατινάξω την καρδιά μου. Όσους κοιτάζουν παγωμένα και αδιάφορα ένα παιδί που απλά δεν ήταν το δικό τους τους περιμένει ένα φίδι στο σαλόνι τους έχει στοιχειώσει ξαφνικά το σπιτικό τους. Αφού χορτάσαν βία και αίμα στις οθόνες τους αφού ταΐσαν με σκουπίδια τα παιδιά τους ανασηκώσαν πάλι αδιάφορα τους ώμους τους και επιστρέψαν ένας ένας στη δουλειά τους. Μείνε κοντά μου απόψε εδώ μείνε κοντά μου φυσάει μέσα μου ένα όμορφο αεράκι χλωμή βασίλισσα σήκω και χόρεψε

Αχ πόσο πόσο η ομορφιά είναι υπόσχεση θανάτου. Μάνος Ελευθερίου εχθές σε είδα σε μια φωτογραφία να φιλιέσαι πάνω από μία πόλη πριν μερικά χρόνια ήμασταν αγκαλιά μέσα στη θάλασσα μια ηλιοκαμμένη σάρκα από χρυσόσκονη κάποτε χορεύαμε μέσα σε δροσερά σεντόνια με ιδρωμένα μπερδεμένα πόδια και στήθη πάνω σε στρώματα που αγκομαχούσαν κάποτε ζητάγαμε μόνο το σώμα ο ένας του άλλου κάποτε ρουφούσαμε τις ψυχές μας μέσα από μάτια καθαρές ξεχασμένες θάλασσες μέσα από βρεγμένα χείλη μέσα από πεινασμένα στόματα και ανάσες που διαιώνιζαν την ελπίδα σήμερα το πρωί σε είδα ξανά να με ζητάς μέσα από κραυγές ευτυχίας και χάδια βίαια έγινε η απελπισία μου κόκκινη και σκληρή σαν σφυρί και με χτύπησε καθώς ξυπνούσα το κεφάλι μου ήταν γεμάτο αίματα το ίδιο και τα χειμωνιάτικα ζεστά χαλιά το παρελθόν είναι μια νωχελική πληγή που σε λιντσάρει κάθε φορά που ονειρεύεσαι κι εγώ δε σε είδα ποτέ μου. Θανάσης Πάνου Πίνακας: Lovers - Gyps