Παντού και Πουθενά

Αχ πόσο πόσο η ομορφιά είναι υπόσχεση θανάτου.

Μάνος Ελευθερίου

εχθές σε είδα σε μια φωτογραφία

να φιλιέσαι πάνω από μία πόλη

πριν μερικά χρόνια ήμασταν αγκαλιά

μέσα στη θάλασσα

μια ηλιοκαμμένη σάρκα από χρυσόσκονη

κάποτε χορεύαμε μέσα σε δροσερά σεντόνια

με ιδρωμένα μπερδεμένα πόδια και στήθη

πάνω σε στρώματα που αγκομαχούσαν

κάποτε ζητάγαμε μόνο το σώμα

ο ένας του άλλου

κάποτε ρουφούσαμε τις ψυχές μας

μέσα από μάτια καθαρές ξεχασμένες θάλασσες

μέσα από βρεγμένα χείλη

μέσα από πεινασμένα στόματα

και ανάσες που διαιώνιζαν την ελπίδα

σήμερα το πρωί σε είδα ξανά

να με ζητάς μέσα από κραυγές ευτυχίας

και χάδια βίαια

έγινε η απελπισία μου

κόκκινη και σκληρή σαν σφυρί

και με χτύπησε καθώς ξυπνούσα

το κεφάλι μου ήταν γεμάτο αίματα

το ίδιο και τα χειμωνιάτικα ζεστά χαλιά

το παρελθόν είναι μια νωχελική πληγή

που σε λιντσάρει

κάθε φορά που ονειρεύεσαι

κι εγώ δε σε είδα ποτέ μου.

Θανάσης Πάνου
Πίνακας: Lovers - Gypsy Passion by Carmen Tyrrell