Chinaski

  Λίγοι ροκ σταρς έχουν καταφέρει να παραμείνουν για σαράντα-πενήντα χρόνια στο παγκόσμιο καλλιτεχνικό προσκήνιο, διατηρώντας κι αναβαθμίζοντας μιαν αστείρευτη πηγή δημιουργικότητας. Λίγοι έχουν καταφέρει να μεγαλώνουν με τα χρόνια όλο και περισσότερο το κοινό τους και να το εκπλήσσουν με κάθε νέα τους πρόταση στην δισκογραφία τους. Ακόμα λιγότεροι έχουν καταφέρει να στιγματίσουν μια, δυο και τρεις γενιές με την μουσική τους, την παρουσία τους και τον κοινωνικό αγώνας τους μέσα απ' αυτές. Ένας απ' αυτούς σήμερα έχει γενέθλια, κλείνει τα εβδομήντα ένα, ενώ μοιάζει με πενήντα με ψυχή εικοσάχρονου και με ενέργεια που καθώς ξοδεύεται φαίνεται να γεμίζει ξανά δυο φορές. Ο Bruce Springsteen, Το Αφεντικό της rock 'n' roll μουσικής, γιορτάζει σήμερα κι εμείς γιορτάζουμε μαζί του την κάθε στιγμή που ήταν στήριγμα και συνοδοιπόρος στη ζωή μας. Ο πρώτος του δίσκος κυκλοφόρησε το 1973 με τίτλο “ Greetings from Asbury Park, N.J.”, ενώ η εκτόξευση της καριέρας του θα έρθει δυ

  ο νόμος, από την ίδια την ουσία του, είναι προορισμένος να παραβιάζεται. Albert Camus Σε κάθε εποχή της ιστορίας του ανθρώπινου είδους οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι είχαν, έχουν και θα έχουν την πεποίθηση πως τα χρόνια που εκείνοι ξόδευαν την ατέλειωτη ψυχοσωματική ενέργεια της νεότητάς τους, ήταν κατά περίπτωση είτε τα πιο ξένοιαστα και ανέμελα, είτε τα πιο σκληρά και δύσκολα. Με άλλα λόγια, οι νέοι πάντα πληρώνουν το τίμημα της ευρωστίας και των οραμάτων τους υπό το παραιτημένο βλέμμα της προηγούμενης και της προ-προηγούμενης γενιάς. Πόσω μάλλον σε μιαν εποχή, σαν αυτή που διανύουμε τώρα, που φαίνεται να έχει κάνει στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών -τουλάχιστον επιφανειακά- αλλά στην πραγματικότητα παραμένουν όλα ίδια. Τα μόνα που αλλάζουν είναι τα μέσα που οι άνθρωποι κάνουν το καθετί σε συνδυασμό με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν και επιβιώνουν. Εξακολουθούν, ωστόσο, να έχουν τα ίδια ένστικτα, να ακολουθούν παρόμοια όνειρα και να ζητούν την ικανοποίηση των ίδιων αναγκ

  Η παγίδα της σκέψης μπορεί να σου φέρει αχρείαστα συναισθήματα και παράλογες απογοητεύσεις. Έχεις έρθει πολλές φορές αντιμέτωπος με έναν έρωτα που δεν ευδοκίμησε, με μια φιλία που δεν προχώρησε ή μ' ένα βλέμμα που δεν σε κοίταξε όταν το κοιτούσες εσύ. Αναρωτιέσαι τι μπορεί να πήγε στραβά, τι ήταν αυτό που έκανες λάθος, τι θα έπρεπε να είχες κάνει. Δεν υπάρχει απάντηση σ' αυτά τα ερωτήματα και το ξέρεις, αλλά συνεχίζεις να βασανίζεσαι για να νιώσεις προβληματισμένος και άρα ζωντανός. Είναι η μόνη σου ελπίδα να πλησιάσεις τους άλλους, τη στιγμή που γνωρίζεις ότι και οι ίδιοι κάνουν το ίδιο για να πλησιάσουν εσένα. Συναντιέστε κάπου στη μέση σε έναν κολπίσκο ανούσιων προβλημάτων, άχρηστων ερωτήσεων και πλαστικής μιζέριας. Αυτή είναι η μόνη σας τομή. Από εκεί και πέρα όλα καταρρέουν, η ζωή παίρνει την ευχάριστη αναπάντεχη όψη της κι εσείς τυφλώνεστε από το φως. Το σκοτάδι συνηθίζεται γρήγορα. Στην λάμψη του ήλιου τα μάτια κλείνουν και προσπαθούν για λίγο να προσαρμοστούν. Το φεγγ