Αποθήκη Προσωπείων

Η φωτιά γέρνει προς τα τελευταία μας λόγια

λόγια του καναπέ

και της φιλοσοφίας

για να εξευγενίζουμε το πρόωρο τέλος

και να αγκαλιάζουμε τα κλειστά παράθυρα

και τις περασμένες αγάπες

σε λόγια μεθυσμένα κι ασήμαντα

που δεν φέρνουν τίποτα πίσω.

Τίποτα δε συνέβη στο κατάστρωμα

όλοι κοιμούνται γαλήνια

μέσα σε μια αποθήκη προσωπείων

και συντριμιών

που δεν λέγονται φωναχτά

μην αλλάξουμε πορεία

ξαφνικά κι αβέβαια

εκεί που το σκοτάδι

ουρλιάζει βαθύ.

Ποιητής: Θανάσης Πάνου

Αδημοσίευτο.