Οθόνες - Γιώτα Μουργελά

Οθόνες που φωτίζουν και βλέμματα σκοτεινά. Κεφάλια σκυμμένα, κολλημένα σε 5 ίντσες θεάματος. Στιγμές που περνάνε κι εμείς τις έχουμε αποθηκευμένες σε κάποιο στικάκι, κάποια κάρτα μνήμης χωρίς να της έχουμε ζήσει μέσα από τα δικά μας μάτια.

Φωτογραφίες με ψεύτικα χαμόγελα για να εντυπωσιάσουμε τους ακόλουθούς μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ένας αγώνας για το ποιος έχει την καλύτερη κάλπικη ζωή. Ζούμε με παρωπίδες, αποχαυνωμένοι σ' έναν φτιαχτό μας κόσμο από φόβο μην αποκαλυφθεί η μιζέρια της νέας τάξης πραγμάτων, της κοινωνίας μας.

Τραβάω όλα τα καλώδια, σβήνω κάθε οθόνη και πάλι τι; Τίποτα, απλά αποκόβομαι γιατί αυτή η άσπρη οθόνη, βλέπεις, έχει και κάποια καλά στοιχεία που δεν θέλω να χάσω. Πλεονέκτης που είναι ο άνθρωπος, ε;

Ένα καλό φιλτράκι για να βγουν αυτές οι παρωπίδες, να αντικρίσεις την μιζέρια και να αρχίζεις να παλεύεις για το καλύτερο αύριο που φοβάσαι.

Αυτό χρειάζεσαι...

Γιώτα Μουργελά