Λέει: έχω κάτι που μένει λειψό...

Λέει: έχω κάτι που μένει λειψό

κι αν ακόμη το γεμίσω

μένει διάφανο

σαν τα παραπετάσματα του έρωτα.

Φταίει μάλλον που δεν τα κοιτώ

καλά, λέει.

Μη λησμονείς

την πρωινή πάχνη, του λέω

κι απελπίζεται.

Φυσά κι ο άνεμος, μου λέει

πότε νοτιάς και πότε αγιάζι.

Όλοι περάσαν από 'δω, του λέω

φιλικά.

Άλλοι κοιτούσαν χαμηλά

για το επόμενό τους βήμα

και είπαν πως νικήσανε

κι άλλοι κοιτούσανε μπροστά

και βρήκαν τη φωτιά

και είπαν πως ηττήθηκαν.

Ποιος άραγε θα πει σ' αυτούς

πως η φωτιά που βρήκαν

και τους έκαψε

ήταν η νίκη που τους έδωσε

τα εφόδια για να ζήσουν;

Αυτό το τελευταίο το άφησα

και δεν του τό 'πα

είναι αμάρτημα τρομερό

να δίνεις το συμπέρασμα μιας ιστορίας

είτε αυτή έχει ειπωθεί είτε όχι.

Τόσο γελοίο είναι

όσο η κοινή λογική.

Θανάσης Πάνου