Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών - J.R.R. Tolkien

Είναι όμορφη ιστορία, αν και λυπητερή, όπως είναι όλες οι ιστορίες της Μέσης-γης· κι όμως μπορεί να ξαλαφρώσει τις καρδιές σας.

J.R.R.T.

  Μέσα στην παραδοσιακή και εθιμοτυπική τέλεση των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, έχω συνάψει πλέον μια -ας το πούμε- συνθήκη με τον εαυτό μου. Όπως, λοιπόν, όλοι οι άνθρωποι προκαλούμε τον εαυτό μας να μην πέσουμε με τα μούτρα στο φαΐ όπως τις άλλες χρονιές, εγώ του βάζω και μια επιπλέον πρόκληση πιο διασκεδαστική και ενδιαφέρουσα: να διαβάσω ένα μεγάλο πολυσέλιδο έργο. Σε σχέση με την καθιερωμένη πρόκληση, την δικιά μου καταφέρνω να την κερδίσω και μέχρι στιγμής η έκβαση και ο απόηχος είναι κάτι παραπάνω από ευχάριστα. Είναι μια εμπειρία ζωής, ένα συναίσθημα αξέχαστο και βαθύ. Όταν κοιτάζω στα ράφια τα αγαπημένα μου βιβλία και θυμάμαι όσα μου πρόσφεραν οι λέξεις τους, νιώθω μια ανείπωτη πληρότητα και μια ευεξία σαν να ήταν δικές μου εμπειρίες.

  Ύστερα, λοιπόν, από τους Άθλιους, τον Κόσμο της Σοφίας και Το Αυτό, φέτος αποφάσισα να περπατήσω σε μονοπάτια άγνωστα για μένα που ποτέ δεν με συγκινούσαν ιδιαίτερα. Οι φανταστικοί κόσμοι, οι υπερδυνάμεις και οι πόλεμοι δεν ήταν ποτέ το στοιχείο μου ούτε στην λογοτεχνία, ούτε στον κινηματογράφο. Ωστόσο, είπα να δώσω μια ευκαιρία σε κάτι διαφορετικό για να σχηματίσω μια άποψη και για αυτή την πλευρά ιστοριών και τέχνης. Έτσι μπήκα στον κόσμο της Μέσης-γης στο φινάλε της Τρίτης Εποχής και μαζί με τον Φρόντο, τον Σαμ, τον Πίπιν και τον Μέρι ξεκινήσαμε ένα ταξίδι από το Σάιρ στο Μπρι, στο Σκιστό Λαγκάδι, στη Μόρια, στο Λοθλόριεν, στο Ίσενγκαρντ μέχρι την Γκόντορ και την Μόρντορ για να καταστρέψουμε εκείνο το Ένα που όλους τους κυβερνά και τους βρίσκει και να ρίξουμε απ' τον θρόνο το Κόκκινο Μάτι της Μόρντορ, τον Σάουρον ή αλλιώς: τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών.

  Με την τριλογία αυτή του J.R.R. Tolkien πέρασα έναν ολόκληρο μήνα και δεν το μετάνιωσα καθόλου. Η αφήγηση της ιστορίας καθώς και το χτίσιμό της από την αρχή μέχρι το τέλος είναι αριστοτεχνικά, δημιουργώντας την πεποίθηση πως όλα όσα συμβαίνουν, δεν θα μπορούσαν να γίνουν με διαφορετικό τρόπο.

  Με λίγα λόγια: ο Tolkien στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών αφηγείται την ιστορία του Χόμπιτ Φρόντο Μπάγκινς και των φίλων του που ξεκίνησαν από το Χόμπιτον του Σάιρ με προορισμό την Μόρντορ και το Βουνό του Χαμού για να καταστρέψουν το δαχτυλίδι του Μάυρου Άρχοντα. Η παρέα περνάει από μερικές περιπέτειες καθώς τους έχουν πάρει στο κατόπι οι Μαύροι Καβαλάρηδες της Μόρντορ. Φτάνοντας στο Σκιστό Λαγκάδι, άλλα πέντε μέλη συνθέτουν την Συντροφιά του Δαχτυλιδιού που ξεκινάει το πιο δύσκολο μέρος του ταξιδιού. Η Συντροφιά ξεκινάει μια πορεία γεμάτη περιπέτειες, δυσκολίες, χαρές και λύπες για να κατατροπώσουν τον Σάουρον, τον Μαύρο Άρχοντα που ξύπνησε πάλι και να διώξουν την σκοτεινιά από τη Μέση-γη.

  Η ιστορία είναι συναισθηματικά από τις εντονότερες που έχω διαβάσει με σκηνές λύτρωσης, απογοήτευσης, ευτυχίας και πίκρας, ενώ δείχνει την μαγική δύναμη της φιλίας, της αγάπης και της αδελφικότητας που βοηθάει εκείνους που την έχουν να κατακτήσουν το άπιαστο με θερμή ψυχή και γεμάτη καρδιά. Όλοι οι χαρακτήρες είναι διαφορετικοί και συνθέτουν μια ομάδα πολυδιάστατη που δεν της λείπει το χιούμορ, το τραγούδι και η ευθυμία μέσα απ' τις ανησυχίες, τον φόβο και την αγωνία. Το μάκρος ολόκληρης της ιστορίας είναι που κάνει το βιβλίο αυτό του Tolkien τόσο σπουδαίο για αρκετούς λόγους. Πρώτον, η ιστορία δεν πιστεύω πως η ιστορία θα ήταν το ίδιο καλή αν ήταν πιο σύντομη. Δεύτερον, οι πιο μικρές στιγμές της ιστορίας και φαινομενικά οι πιο υποτονικές είναι αυτές που την στηρίζουν στα θεμέλια και την κάνουν τόσο συναρπαστική και συγκινητική. Και τρίτον, οι περισσότεροι χαρακτήρες του έργου δεν θα ήταν τόσο σπουδαίοι σε μια μικρότερη ιστορία κι ίσως να μην είχε λόγο η ύπαρξή τους. Ο Tolkien χτίζει αργά και μεθοδικά την ιστορία του προβάλλοντας τις αιτίες που όλα συμβαίνουν με συγκεκριμένο τρόπο και δημιουργεί έναν κόσμο που ύστερα από λίγο παύει να είναι φανταστικός, αλλά είναι υπαρκτός και μάλιστα χειροπιαστός.

  Εν κατακλείδι, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φίλους που με προέτρεψαν να ανακαλύψω την μυθολογία του J.R.R. Tolkien μέσα απ' το πλέον μεγάλο του αριστούργημα. Και προτρέπω και όλους εσάς που δεν τον έχετε ακόμα ανακαλύψει, να το κάνετε το συντομότερο. Για να απολαύσετε τις περιπέτειες της Συντροφιάς μέχρι τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού και να συγκινηθείτε στο τέλος, όπως κι εγώ.

Υ.Γ. Στις 16 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, έφυγε από την ζωή ο υιός του J.R.R. Tolkien, Christopher. Με την σειρά μου θέλω να τον ευχαριστήσω θερμά για την συμβολή του στην επιμέλεια και στην έκδοση των έργων του πατέρα του και να του ευχηθώ καλό του ταξίδι.

Θανάσης Πάνου