Γέλα παλιάτσο - Γιώτα Μουργελά



Γέλα παλιάτσο όπως είχε γράψει και ο Σωτήρης Νικολαΐδης. Βάλε τα καλά σου, σκούπισε τα δάκρυά σου και σχεδίασε ένα μεγάλο χαμόγελο μέχρι τ' αφτιά... φώτα, αυλαία, πάμε.

Μην λυγίσεις, όχι τώρα, σε χρειάζονται. Ξέχνα τα προβλήματα, οι άνθρωποί σου σε χρειάζονται. Κι εσύ τους χρειάζεσαι, στο χαμόγελό τους βλέπεις την ευτυχία σου. Γέλα παλιάτσο για να γελάσουν με την ψυχή τους.
Έτσι θα γαληνέψει και η δική σου.

Όχι όχι μην κλαις, μα κοίτα γύρω σου... όλοι γελούν εξαιτίας σου. Άρα κάτι κάνεις καλά... Ξέρεις τι είναι; Η αγάπη σου γι' αυτούς τους ανθρώπους...
Η αγάπη σου τους δυναμώνει κι έτσι εσύ γίνεσαι άτρωτος.

Γέλα παλιάτσο, μόνο έτσι θα επιβιώσεις...


Γιώτα Μουργελά

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι ερωτευμένοι... - Βαγγέλης Ραπτόπουλος

Εικόνα
«Οι ερωτευμένοι», είχε αρχίσει να λέει, χωρίς να έχει απόλυτη συνείδηση των λόγων του, αιφνιδιάζοντας και φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό, «έχουν μια βαθιά επιθυμία και τάση να καταστρέψουν τα στοιχεία αυτά ακριβώς του συντρόφου τους με τα οποία είναι περισσότερο απ’ όλα ερωτευμένοι. Επειδή αυτά είναι που τους πονάνε, τους κάνουν να νιώθουν ανίσχυροι και εξαρτημένοι από το αντικείμενο του πόθου τους, αυτά τους καταδυναστεύουν, και τα’ αγαπάνε τόσο που στο τέλος τα μισούν! Εάν δεν τα μισούσαν, εάν δεν ήθελαν και δεν προσπαθούσαν να τα καταστρέψουν – τότε αυτό θα σήμαινε απλούστατα ότι συναινούν και αποδέχονται τη δική τους καταστροφή. Ότι συμπράττουν σ’ αυτήν. Γιατί κι εκείνος που τον έχουν ερωτευτεί κι εκείνος που είναι ερωτευμένος είναι πιασμένοι σε μια θανάσιμη παγίδα – αυτό είναι έρωτας, αυτό είναι οτιδήποτε σπρώχνει το Εγώ στην υποδούλωσή του, στη μεθυστική ασάφεια των ορίων του. Αυτός δεν είναι ο ορισμός του έρωτα; Η διάλυση δύο διαφορετικών Εγώ, η
Διαβάστε περισσότερα

Δημήτρης Καταλειφός - Πίσω από τζάμια θολά

Εικόνα
  Αγνοώ αν ξέρω κάτι ή απλώς γερνάω, ωστόσο στέκω ακόμα πίσω από τζάμια θολά και κόβω κίνηση. Δ.Κ. Τις περισσότερες φορές είναι καλό να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου. Να ακούς εκείνη την φωνή μέσα σου που ψιθυριστά και με υπομονή σου προτείνει μια επιλογή. Εκπλήσσεσαι όταν την ακούς και μια νέα εκδοχή του κόσμου ξεπηδά μπροστά στα μάτια σου. Την γνωρίζεις, σε γνωρίζει κι αυτή, την κοιτάς και σε κοιτάζει λες κι ήταν πάντα εδώ, δικιά σου, σαν να γνωρίζεστε χρόνια, τελικά. Όταν ανακάλυψα πριν από περίπου έναν χρόνο ότι ο Δημήτρης Καταλειφός κυκλοφόρησε ποιητική συλλογή κι ύστερα από λίγο κι άλλη μία, το ένστικτό μου μού έλεγε πως πρέπει να τις διαβάσω. Ένας εξαίρετος ηθοποιός, διακριτικός καλλιτέχνης, ιδιαίτερα συμπαθής άνθρωπος, ο οποίος έχει δείξει στην πορεία του ότι δημιουργεί όταν έχει ανάγκη να μιλήσει. Από εκείνους που δεν μπορούν να το κάνουν αλλιώς και διαλέγουν την τέχνη ως μεσάζοντα, εκμεταλλεύονται την ελευθερία της και κυνηγούν -όπως πάντα- το ανέφικτο. Μετά τις «Συμπλ
Διαβάστε περισσότερα

Κώστας Ακρίβος - Ανδρωμάχη

Εικόνα
  Γιατί η ζωή αξίζει μονάχα σαν περιτριγυρίζεσαι από σώματα προσφιλή, θύμησες ωραίες, λόγια τρυφερά, από τιμή και χαμόγελο. Κ.Α. «Ίσως να μην υπήρχε πιο επιτυχημένο όνομα απ' αυτό που της έδωσαν: Ανδρομάχη. Μόνο που έγινε ένα λάθος: Ανδρωμάχη θα 'ταν το πιο σωστό. Γιατί δεν ήταν ένας ο άνδρας εκείνος με τον οποίο έδωσε τις μάχες της αλλά πολλοί». Αυτό σημειώνει στο οπισθόφυλλο του βιβλίου Ανδρωμάχη ο Κώστας Ακρίβος. Ένα βιβλίο ύμνος σε μια γυναίκα που βρέθηκε να περπατά πάνω σε μια λεπτή κλωστή ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος. Αγάπησε βαθιά, μέσα από την καρδιά της, με όσα αποθέματα τις έδωσαν οι θεοί για ν' αγαπήσει· αγάπησε όμως κι από ανάγκη, για να μην πληγώσει κι άλλες ψυχές, για να ηρεμήσει η ταλαιπωρημένη ψυχή της. Μίσησε ειλικρινά και πηγαία, όσους την ξερίζωσαν με βία από τον τόπο και τους ανθρώπους της. Σ' έναν σπαρακτικό μονόλογο, η κόρη του Ηετίωνα αφηγείται τα παραμυθένια παιδικά της χρόνια στην Θήβη μαζί με τα επτά αδέρφια της, τότε που ο πόλεμος ήταν
Διαβάστε περισσότερα