Ήρθαν τα Χριστούγεννα - Γιώτα Μουργελά

Χριστούγεννα, μια εποχή που ως παιδιά περιμένουμε με τόση λαχτάρα. Μετράμε αντίστροφα, τρέχουμε μέσα στις γεμάτες λαμπιόνια πόλεις κι οι μεγάλοι μας υπόσχονται μέρες χωρίς σχολείο με πολύ παιχνίδι. Πώς να μην την λατρέψεις αυτήν την εποχή;

Μεγαλώνεις, όμως, και ξαφνικά οι υποχρεώσεις σε κατασπαράζουν. Άγχος, ρουτίνα και αυτή η πόλη με τα λαμπιόνια και τις εύθυμες μουσικές σε πνίγει. Τα παιδικά ματάκια που έβλεπαν την χαρούμενη αυτή γιορτή ενηλικιώθηκαν και μελαγχολούν όποτε ακούν το “Last Christmas”.

Ξέρω τι σκέφτεσαι.

Υποχρεώσεις, δώρα, έξοδα, υπέρμετρη χαρά, δωδεκάωρα στην δουλειά... μια καθημερινή μανία.

ΣΤΟΠ!

Κλείσε τα μάτια και γίνε πάλι παιδί, πασπαλίσου με χρυσόσκονη και θυμήσου τι ήταν αυτό που λάτρευες στα Χριστούγεννα και τώρα το 'χεις ξεχάσει. Ναι, αυτό έλειπε, το βρήκες. Τώρα που το θυμήθηκες τα Χριστούγεννά σου θα είναι όπως τότε γιατί αυτή η εποχή δεν έχει ηλικία, αλλά έχει όρεξη για ζωή και μια περίεργη αθωότητα. Γίνε πάλι παιδί και χωρίς ντροπή τραγούδα δυνατά “Χριστούγεννα, Χριστούγεννα ευτυχισμένα δεν γίνονται καρδούλα μου χωρίς εσένα...”. Το κάνω κι εγώ καμιά φορά για να μην ξεχαστώ (μεταξύ μας αυτό)...

Γιώτα Μουργελά