Θέλω να ηρεμήσεις αγάπη μου

  Θα στο λέω μέχρι να ηρεμήσεις αγάπη μου. Ήμουν, είμαι και θα είμαι εδώ για σένα. Πάντα. Δεν τελειώνει τίποτα ποτέ ακριβώς επειδή δεν αρχίζει κάπου. Στο λέω και στο ξαναλέω γιατί ξέρω ότι εσύ το καταλαβαίνεις.

  Πήγαινε, δώσε και φύγε. Αυτό είναι το παιχνίδι. Αυτό ήταν πάντα.

  Δεν είναι ζάχαρη που πρέπει να μετρήσεις ποσότητες και να κρατήσεις και για σένα λίγο. Είναι κάτι που δεν περιγράφεται. Είναι κάτι που υπάρχει και δεν υπάρχει. Απλώς είναι. Όσο κι αν δώσεις, μετά έχεις περισσότερο. Κι ας μην πήρες εσύ καθόλου. Ούτε στάλα.

  Θυμάσαι όταν κάναμε βόλτες στους ανοιξιάτικους δρόμους τι μου έλεγες;

  “Τι ωραία που είναι τελικά η γη μας. Η φύση. Ακούει τον εαυτό της και μόνον αυτόν. Εμείς είμαστε σαν να μην υπάρχουμε.”

  Τα λες όλα όταν θες. Όλα σε λίγες λέξεις. Απλές λέξεις.

  Δεν χρειάζεται κάτι άλλο.

  Πήγαινε, δώσε και φύγε. Αυτή είναι η μαγκιά.

  Και τώρα θέλω να ηρεμήσεις για να ηρεμήσω κι εγώ.

Θανάσης Πάνου