Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την τέχνη
Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για την τέχνη. Να πούμε κάποια πράγματα όσο πιο λιτά και περιεκτικά μας το επιτρέπει ο γραπτός λόγος. Γιατί η συζήτηση για την τέχνη -και δη για το πως διδάσκεται ή δεν διδάσκεται στα σχολεία- είναι μεγάλη.
Η τέχνη, λοιπόν, δεν είναι κάτι που κάνουμε για να περάσει η ώρα. Κι ενώ για κάποιους μπορεί να ισχύει και να είναι ένας τρόπος να σπαταλήσουν τον χρόνο τους, για πολλά παιδιά και πολλούς ανθρώπους είναι ένας τρόπος έκφρασης (μπορεί και ο μόνος τρόπος), είναι μια διέξοδος κι ένα δεκανίκι στις πιο δυσάρεστες και -καμιά φορά- στις πιο ευχάριστες στιγμές. Αυτό μπορεί να φαίνεται τετριμμένο, κοινότοπο και ειπωμένο μυριάδες φορές, όμως είναι αλήθεια· η αλήθεια πολλών ανθρώπων. Ο υποφαινόμενος ανήκει σ' αυτούς που αν δεν υπήρχε η μουσική, η ποίηση, η λογοτεχνία, ο κινηματογράφος, το θέατρο, η ζωγραφική και πολλές ακόμα τέχνες για να θαυμάσει, να δημιουργήσει και να πειραματιστεί μαζί τους, το πιο πιθανό είναι να ήταν κάποιος άλλος πολύ πιο δυστυχισμένος άνθρωπος.
Σ' ένα παιδί δεν μπορείς να στερήσεις κάτι που το οδηγεί στο όνειρο, του εξάπτει την φαντασία και το κάνει να γελάει και να δημιουργεί. Είναι σαν να αρνείσαι την πιπίλα σ' ένα μωρό που κλαίει. Θα κάνει φασαρία, θα σπαταλήσει τόση ενέργεια που στο τέλος θα κοιμηθεί μ' ένα βάρος ασήκωτο. Αυτό ακριβώς καταφέρνει η τέχνη: να σηκώσει τα ασήκωτα βάρη.
Σ' έναν έφηβο δεν μπορείς να στερήσεις την δυνατότητα να ονειρεύεται. Ταυτόχρονα του αφαιρείς την μισή του ζωή. Η τέχνη είναι η μισή ζωή ακόμα και γι' αυτούς που δεν την ασκούν. Συνώνυμο της εφηβείας είναι το όνειρο, η φιλοδοξία, το παράλληλο σύμπαν, μια διαφορετική, πιο χρωματιστή από τη συνηθισμένη.
Κάποια ταλέντα μπορεί να αναδειχθούν από το άγγιγμα μιας κιθάρας, από την έκθεση ενός πίνακα, από την προβολή μιας ταινίας, από μια θεατρική παράσταση, από την ανάγνωση ενός κειμένου ή ενός ποιήματος. Κι αν δεν αναδειχθούν ταλέντα, είναι σίγουρο πως θα εκδηλωθεί ένα δέος. Αυτό φτάνει για ν' αρχίσει μια καινούρια ζωή.
Εν κατακλείδι, η τέχνη δεν είναι κάτι που το στερείς από τους αυριανούς ενήλικες με το αβάσιμο και γελοίο -επιτρέψτε μου- επιχείρημα ότι σαν μάθημα δεν είναι δημοφιλές. Είναι κάτι που δεν γίνεται να το επιτρέψουμε. Και για να σας θυμίσω κάτι που ίσως ξεχνάτε, η τέχνη για κάποιους από όνειρο, παιχνίδι και πνευματική ανάταση, μπορεί αργότερα να γίνει επάγγελμα και τρόπος ζωής.
Κι η ψυχή πολλών ανθρώπων θα στηρίζεται σ' αυτούς τους κάποιους που θα βλέπουν τον κόσμο από μια μεριά που δεν τον είδε ποτέ κανείς άλλος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου