Ποτέ δεν θα υπάρξει εποχή... - Sinclair Lewis (απόσπασμα από το "Δεν γίνονται αυτά εδώ")

  

  «Ποτέ δεν θα υπάρξει εποχή στην οποία να μη βρεθεί μία μεγάλη μερίδα ανθρώπων που να αισθάνονται φτωχοί, ανεξαρτήτως του πόσα έχουν και πόσο ζηλεύουν τους γείτονές τους επειδή ξέρουν να φοράνε τα φτωχικά ρούχα τους με φαντεζί τρόπο ή επειδή μπορούν να χορέψουν καλύτερα ή να χωνέψουν καλύτερα».

  Ο Ντορέμους υποψιάστηκε ότι, ακόμα και στο πιο επιστημονικά οργανωμένο κράτος, θα ήταν πάντα αδύνατο τα αποθέματα σιδήρου να βρίσκονται ακριβώς στο ύψος που θα προέβλεπε δύο χρόνια πριν η Εθνική Επιτροπή Τεχνοκρατών για τα Ορυκτά, όσο αναβαθμισμένοι και αδελφωμένοι και ουτοπικής ιδεολογίας κι αν ήταν οι επίτροποι.

  Η δική του λύση, συλλογίστηκε ο Ντορέμους, ήταν η μοναδική που δεν παρέβλεπε το γεγονός πως και σε χίλια χρόνια από σήμερα τα ανθρώπινα πλάσματα πιθανότατα θα συνέχιζαν να πεθαίνουν από καρκίνο και σεισμούς και τόσο αστεία ατυχήματα όσο το γλίστρημα μέσα σε μια μπανιέρα. Διέβλεπε ότι το ανθρώπινο είδος θα εξακολουθούσε να επιβαρύνεται με μάτια που εξασθενούν, με πόδια που κουράζονται, με μύτες που φέρνουν φαγούρα, σωθικά ευπρόσβλητα από μικρόβια, και αναπαραγωγικά όργανα που είναι ευερέθιστα μέχρι την ηλικία της αρετής και του γήρατος. Του φαινόταν εντελώς πιθανό, ότι παρά τη «μοντέρνα επίπλωση» του 1930, οι περισσότεροι άνθρωποι θα συνέχιζαν, τουλάχιστον για μερικές εκατοντάδες χρόνια, να κάθονται σε καρέκλες, να τρώνε σε πιάτα πάνω σε τραπέζια, να διαβάζουν βιβλία – όσα πανέξυπνα φωνογραφικά υποκατάστατα κι αν εφευρίσκονταν, να φοράνε παπούτσια ή σανδάλια, να κοιμούνται σε κρεβάτια, να γράφουνε με κάποιο είδος πένας και γενικά να περνάνε είκοσι ή είκοσι δύο ώρες την ημέρα όπως τις περνούσαν το 1930 ή το 1630. Υποπτεύθηκε ότι οι τυφώνες, οι πλημμύρες, οι ξηρασίες, οι κεραυνοί και τα κουνούπια θα παρέμεναν, μαζί με τις δολοφονικές τάσεις των καλύτερων κατά τα άλλα ανδρών, όταν οι ερωμένες τους τούς εγκαταλείπουν για άλλους άντρες.

  Και, για να πούμε το πλέον απαράδεκτο και νομοτελειακό απ’ όλα, η λύση προϋπέθετε ότι άνθρωποι με υπέρτερη πανουργία, με πιο ύπουλη πονηριά, είτε αποκαλούνταν σύντροφοι είτε αδελφοί είτε κομισάριοι, βασιλιάδες, πατριώτες, αδελφούληδες των φτωχών ή με οποιοδήποτε άλλο τριανταφυλλένιο όνομα, θα συνέχιζαν να έχουν μεγαλύτερη επιρροή από τους πιο αργόστροφους συνανθρώπους τους, ανεξαρτήτως και άλλων ικανοτήτων.

Sinclair Lewis
μετάφραση: Νίκος Α. Μάντης
το βιβλίο του Sinclair Lewis Δεν γίνονται αυτά εδώ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση Νίκου Α. Μάντη.