Τους ανθρώπους που αγαπώ

και αγάπησα

στα όνειρά μου

ή μάλλον στους εφιάλτες μου

άλλοτε τους αφήνω

νιώθοντας ανάξιος να σταθώ κοντά τους

πόσο μάλλον δίπλα τους

και άλλοτε τους αγαπώ

με όλη μου τη δύναμη

και χαμογελώ στη σκέψη

ότι θα ακούω το όνομά τους

και θα θυμάμαι χαρές

και λύπες που κλάψαμε παρέα.

Μένω στο να τους αγαπώ

όχι γιατί δεν έχω άλλη επιλογή

αλλά επειδή είμαι όντως ανάξιος

να σταθώ δίπλα τους

κι έτσι τους προστατεύω μέσα μου

και τους φιλώ γλυκά

τις νύχτες πριν κοιμηθώ

και συνεχίζω αιώνια να τους αγαπώ

γιατί χωρίς αυτούς

δεν ξέρω ποιος θα ήμουν

κι ούτε ξέρω

αν θα 'χα γνωρίσει την αγάπη.

Θανάσης Πάνου

Chinaski