Στην Κορυφή

 

Όταν όλα τα δεινά έχουν φτάσει στην κορύφωσή τους, μετά τι έπεται;

Όταν έχεις φτάσει στην κορυφή ενός βουνού, ακολουθεί μια ομαλή κάθοδος, η κατρακύλα ή ο γκρεμός;

Μήπως μας περιμένει μια όμορφη καταπράσινη πεδιάδα;

Με λουλούδια, χορτάρι, ήλιο, καθαρή ατμόσφαιρα, πλούσια χλωρίδα και πανίδα...

Τι μας περιμένει άραγε εκεί κάτω;

Άλλοι θα βιαστούν να κατέβουν γρήγορα κι ίσως χτυπήσουν και σκοτωθούν.

Άλλοι θα προσέχουν κάθε βήμα τους.

Ίσως αποφασίσουν κάποια στιγμή πως ως εδώ ήταν.

Λίγοι, ελάχιστοι θα έχουν την υπομονή και την ψυχική δύναμη να φτάσουν σώοι ως το επίπεδο έδαφος, ως τη θάλασσα...

Μέσα στα λάθη, κάποιοι βλέπουν την ολοκληρωτική καταστροφή.

Κάποιοι άλλοι, ελάχιστοι ξανά, βλέπουν το φως να έρχεται, τις πύλες του ουρανού να ανοίγουν, τα χρώματα να επιστρέφουν μετά από πάρα πολύ καιρό και μετά από μια στιγμή.

Δεν θα μείνουν πολλοί.

Λίγοι θα πορευτούν με πίστη, δύναμη κι αγώνα εσωτερικό.

Δεν πιστεύουν ακόμη στη σιωπή.

Δεν αντέχουν την σιωπή.

Και ποιος άραγε να αντέξει όσα έχει να του πει ένας ψίθυρος;

Άραγε θέλουμε απαντήσεις ή μόνο ερωτήματα και διχασμούς;

Μήπως θέλουμε μονάχα προβληματισμούς για να συνεχίσουμε να υπάρχουμε;

Θέλουμε την λύση;

Της γυρίζουμε την πλάτη από πάντα και τώρα πια μας μοιάζει ξένη.

Δεν την αναγνωρίζουμε κι ας μας πλησιάζει εκείνη διστακτικά προσπαθώντας να μας αγκαλιάσει.

Την έχουμε στα χέρια μας και γι' αυτό δεν τη θέλουμε.

Θέλουμε δυνατές, άγριες φωνές και παραλογισμούς.

Δεν διαφέρουμε σε τίποτα.

Γίναμε ο καθρέφτης της μισαλλοδοξίας χωρίς να το καταλάβουμε.

Αργά αργά μέσα στα χρόνια, χωριστήκαμε στα δύο.

Άμα δε λιώσουμε μαζί, πώς θες να γίνουμε ένα;*

Απαρνιόμαστε την άλλη πλευρά του ίδιου μας του εαυτού.

Ποιος είναι αυτός που παριστάνει εμένα;

Γιατί το κάνει;

Σταματήστε τον.

Γνώρισέ τον κι άμα δεν σ' αρέσει φύγε.

Έχεις επιλογές, ξέρεις.

Θέλουμε απαντήσεις, ενότητα κι ειρήνη, με τα όπλα προτεταμένα στο στήθος του «εχθρού».

Κεμάλ, ξύπνα!

Ο κόσμος αλλάζει, κάποιους τους τρομάζει, το πρόσωπο το ξέρουν και το σιχαίνονται.

Σε χτυπούν οι ενέργειες σαν μπαλάκια του μπιλιάρδου.

Στο στομάχι.

Μείνε ακίνητος.

Φτάσαμε στην κορυφή.

Θανάσης Πάνου

*Στίχος του Άλκη Αλκαίου από το τραγούδι Τα Διόδια σε μουσική και ερμηνεία του Σωκράτη Μάλαμα.