Οι ερωτευμένοι... - Βαγγέλης Ραπτόπουλος

«Οι ερωτευμένοι», είχε αρχίσει να λέει, χωρίς να έχει απόλυτη συνείδηση των λόγων του, αιφνιδιάζοντας και φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό, «έχουν μια βαθιά επιθυμία και τάση να καταστρέψουν τα στοιχεία αυτά ακριβώς του συντρόφου τους με τα οποία είναι περισσότερο απ’ όλα ερωτευμένοι. Επειδή αυτά είναι που τους πονάνε, τους κάνουν να νιώθουν ανίσχυροι και εξαρτημένοι από το αντικείμενο του πόθου τους, αυτά τους καταδυναστεύουν, και τα’ αγαπάνε τόσο που στο τέλος τα μισούν! Εάν δεν τα μισούσαν, εάν δεν ήθελαν και δεν προσπαθούσαν να τα καταστρέψουν – τότε αυτό θα σήμαινε απλούστατα ότι συναινούν και αποδέχονται τη δική τους καταστροφή. Ότι συμπράττουν σ’ αυτήν. Γιατί κι εκείνος που τον έχουν ερωτευτεί κι εκείνος που είναι ερωτευμένος είναι πιασμένοι σε μια θανάσιμη παγίδα – αυτό είναι έρωτας, αυτό είναι οτιδήποτε σπρώχνει το Εγώ στην υποδούλωσή του, στη μεθυστική ασάφεια των ορίων του. Αυτός δεν είναι ο ορισμός του έρωτα; Η διάλυση δύο διαφορετικών Εγώ, η συγχώνευσή τους; Ή μάλλον η αυθυποβολή και η αυταπάτη τους ότι ενώθηκαν σ’ ένα ενιαίο, κοινό Εγώ; Και η ολοκληρωτική καταστροφή του Εγώ, η εξάλειψή του… είναι ή δεν είναι ο θάνατος;»

Βαγγέλης Ραπτόπουλος
από το μυθιστόρημα Λούλα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.